Niets was alles wat hij zei - Nic Balthazar

13-01-2016 15:07

Bronvermelding

Balthazar, N. (2005). Niets was alles wat hij zei. Averbode: NV Uitgeverij Altiora Averbode. 

Situering in tijd en ruimte & inhoud

'Niets is alles wat hij' vertelt het verhaal van Ben, een jongen met het syndroom van Asperger, die te kampen krijgt met pestgedrag dat de extreemste vormen aanneemt. Ben leeft in zijn eigen wereld omdat hij de echte wereld rondom zich niet begrijpt. Hij legt moeilijk contacten, is continu in zichzelf gekeerd en komt erg onzeker en vreemd over. Voor Bogaert en Desmet, de twee kopstukken onder de pesters, is hij dus een vogel voor de kat. Er gaat geen dag voorbij  zonder dat hij getreiterd wordt door het tweetal. De rest van de klas lijkt de ernst van de situatie niet in te zien en grinnikt uitbundig mee wanneer de ineengekrompen Ben het zoveelste propje tegen zijn hoofd krijgt. Twee medeleerlingen brengen echter wel begrip voor hem op, maar kunnen niet ingrijpen uit vrees om zelf slachtoffer te worden. Wanneer Ben online het meisje van zijn dromen, Barbie, ontmoet en zijn afspraak met haar geboycot wordt door het treiterduo, slaan zijn stoppen door en denkt hij aan zelfmoord. 

Typische couleur locale elementen (taalgebruik, omschrijving van het dorp, namen van de personages,...) wekken bij de lezer het vermoeden dat het verhaal zich afspeelt in een hedendaags gemiddeld Vlaams leefmilieu.

Hoofdthema?

Een onzeker individu bevindt zich in een situatie van wreedheid en ongeluk (pestgedrag) en weet zich daar helemaal geen raad meer mee wanneer zijn laatste hoop wordt ontnomen (ontmoeten van het meisje).

Mijn bevindingen...

Het verhaal snijdt een zwaar thema aan. Vind je dat de schrijver dat thema goed heeft aangebracht?

Absoluut! Het verhaal is erg pakkend en aangrijpend omdat het op een zodanige manier geschreven is dat het echt 'dichtbij' staat. Het verhaal zit boordevol elementen die erg herkenbaar en alledaags zijn voor ieder van ons. In het boek gebruikt men bijvoorbeeld voor de conversaties tussen Ben en Barbie chattaal, en zoiets 'staat niet zo ver van ons bed' t.o.v. een typisch 'aanhalingstekengesprek'. De schrijver gebruikt daarnaast ook een herkenbare Vlaamse tussentaal doorheen het ganse verhaal.

Vond je die typische tussentaal storend of een meerwaarde voor het verhaal?

De gehanteerde tussentaal is alledaags en duidelijk en leest daardoor erg vlot. De zinnen zijn kort en 'straight to the point'. Er is daarnaast een redelijke creativitiet in het woordgebruik, waardoor storende herhalingen vermeden worden en het aangenaam Nic Balthazarlezen is.

Heeft het verhaal je visie op bepaalde thema's veranderd? 

Zonder twijfel, het verhaal zet aan tot nadenken. Het doet inzien dat er, zonder dat we het beseffen, mensen rondlopen die dagelijks geconfronteerd worden met de kwalen van hun ziekte, stoornis of handicap. Autisten voeren dagelijks een strijd tegen hun onzichtbare handicap. 

Daarnaast benadrukt het verhaal uiteraard nogmaals de ernst van de gevolgen van pesten. Het spoort aan tot het inzien van het belang van praten met de omgeving indien er zich zulke problemen zouden voordoen. 

Verhaalmotieven

Verliefdheid, zelfmoord en internet zijn drie zeer aanwezige abstracte motieven. 

- Verliefdheid: Er is tijdens de gesprekken tussen Ben en het meisje een constante 'spanning'. Het is voor de lezer erg duidelijk dat beide personages gevoelens koesteren voor elkaar. Toch wordt dat niet expliciet vermeld. 

- Zelfmoord: Ben denkt continu aan zelfmoord en lijkt op het einde van het verhaal een stap verder te gaan dan enkel 'denken'. Er hangt een heuse grauwe sfeer over het verhaal waarbij de vraag eerder is wanneer Ben domme dingen zal doen i.p.v. 'of' hij dat zal doen.  

- Internet: Balthazar toont aan dat het web naast een gevaarlijke (Bens filmpje werd verspreid via e-mail) ook een positieve rol kan spelen. Zonder het internet had Ben geen contact gelegd met Barbie en dusdanig ook nergens zijn hart kunnen luchten. Dat contact was misschien wel de voorkomer van een veel dramatischere afloop. 

Een erg aanwezig leidmotief is de steeds terugkerende cyberwereld waarin Ben zich stort. Die is op veel momenten ook een afspiegeling van de realiteit waarin Ben zich bevindt.

Een pestscène in de verfilming van het boek (Ben X).

Terug

Contact

© 2015 Alle rechten voorbehouden.

Maak een gratis websiteWebnode